Per 1 juni 2025 is Simone Spijker van start gegaan als adjunct-directeur. Maatschappij van Welstand heeft al een aantal jaren haar warme belangstelling, en toen de vacature van adjunct-directeur beschikbaar kwam, hoefde ze niet lang na te denken.
Simone: “Na mijn studie Cultuurwetenschappen koos ik al snel voor de filantropische sector. Van het WNF (natuur) ging ik naar Edukans (onderwijs), toen naar Tearfund (samenleving), vervolgens naar het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap (Bijbel en kerk), en tot en met mei was ik werkzaam bij Sprank (zorg). Op deze plekken heb ik me beziggehouden met de bedoeling en doelen van de organisatie, het vertellen van dat verhaal, fondsenwerving, relatiebeheer en leidinggeven. In mijn laatste rol was het leerzaam en leuk om de zorgsector te leren kennen, uiteenlopende teams aan te sturen en met elkaar te verbinden (psychologen, locatiemanagers, artsen en beleidsmedewerkers). Daarbij zag ik mijn rol als ‘heldermaker’ en coach. Helpen onderscheiden langs welke lijnen er gewerkt wordt, ondersteunen in wat nodig is en kijken wat anders kan of moet richting de toekomst. Het is mijn wens om bij Maatschappij van Welstand opnieuw de accenten te leggen die bij mij passen: opstaan tegen onrecht en armoede en bezig gaan met het ‘loswrikken’ en aanvuren van kansen om onze samenleving te vitaliseren. En dan is de impact van de Maatschappij van Welstand groot, breed en diep”.
Waarom gereageerd?
“Met veel interesse heb ik Maatschappij van Welstand de afgelopen jaren gevolgd, en de vacature van adjunct-directeur sluit aan bij mijn verlangen om bij te dragen aan de missie en doelstellingen. Bloei van mens, kerk en aarde zijn van grote waarde, juist in deze tijd van verschraling van christelijke identiteit, uitputting van grond, armoede en individualisme. Organisaties zoals MvW geven invulling aan gemeenschapszin en bezieling. En de wortels van MvW gaan diep. Met een schat aan kennis, ervaring, bezittingen, fondsen en netwerken is er veel ‘zaaigoed’. Door te investeren in nieuwe vormen van ‘kerk zijn’, het verbeteren van onze bodem en natuur-inclusieve landbouw, ondersteuning van mensen die tussen de netten vallen en het stimuleren van levensbeschouwing, streeft de organisatie belangrijke doelen na.
Als mens probeer ik te leven in Gods licht, en door me te richten op Hem vind ik rust. Ik ben me bewust van de geborgenheid en opdracht in een groter geheel waar we deel van uitmaken. We ontvangen ons bestaan en kunnen geven wat ons gegeven is, vanuit God als de bron. En ik zie uit naar de ruimte die er is om te delen bij de Maatschappij van Welstand, en naar verdere samenwerking met het team, de verenigingsleden en partners.”
Wat doe je het liefst in je vrije tijd?
“Met mijn gezin woon ik in een leuke jaren dertig wijk in Amersfoort, het Soesterkwartier. De wijk is een brede afspiegeling van de samenleving, en dat spreekt me aan (hoewel het soms ook even slikken is, bijvoorbeeld als er weer grote hoeveelheden vuurwerk de lucht in gaan;)). Ik ben getrouwd met Geert die filosofie, recht en ethiek geeft op een hogeschool, en we hebben twee tieners. We zijn lid van de Kerk van de Nazarener, en zelf ben ik daarnaast actief lid van de Lutherse Kerk. In mijn vrije tijd wandel ik veel, en bezoek graag een oude kerk, klooster of museum. Verder is het een voorrecht om mee te werken aan mooie initiatieven in de stad, zoals de Bachdag en Momentum (een laagdrempelige kerkdienst in de Sint Joriskerk die uitgaat van de Raad van Kerken).”
Als je kijkt naar de natuur, waarvan zou je willen dat het nooit verloren zou gaan?
“De natuur heeft de tijd, al eeuwenlang. En als ik door het bos loop of uitkijk over de bergen of zee, dan relativeert de schoonheid en stilte mijn bestaan en mijn streven of zorgen. Ik kan dan even voorbij mezelf denken, en zijn bij God als bron. De schepping maakt me bescheiden. Het is lastig om iets te kiezen waarvan ik zou willen dat het nooit verloren gaat, alle natuur heeft een schoonheid in zich. Ik heb verschillende natuurdocumentaires gezien en ben diep onder de indruk van de creativiteit en wijsheid in de schepping. De natuur geeft ruimte en leert te kijken, te luisteren en present te zijn. Als ik een nachtegaal hoor zingen in onze tuin laat in de avond, dan geniet ik van zijn heldere, krachtige lied, en krijg een glimlach op mijn gezicht.”
