Piacere!

Dat zeg je in Italië als je met iemand kennismaakt. Dat woord betekent niet alleen ‘aangenaam’ maar ook ‘plezier’. Afgelopen juni ben ik tijdens de ledenvergadering officieel benoemd als nieuw lid van Maatschappij van Welstand. Mijn uitgebreide kennismaking met de verenigingsleden tijdens de jaarlijkse ledendag op zaterdag 30 september (een korte impressie lees je hier [met verwijzing naar artikel over ledenreis elders in nieuwsbrief] was zeer aangenaam en een plezierige ‘reis’. Het Italiaanse woord komt natuurlijk bij me boven vanwege mijn Siciliaanse vader (nee, ik ben hier geboren, heb wel veel verbinding met de familie en de grond daar). Bij deze is gelijk de oorsprong van mijn naam uitgelegd: gewoon vernoemd naar oma-nonna daar. 

 Verschillende leden spraken me die zaterdag aan op een presentatie van ooit in het Paushuis in Utrecht over de stand van zaken rondom pionieren. Dat deed ik in mijn vorige rol namelijk als lid van het MT van de Dienstenorganisatie PKN, verantwoordelijk voor kerkvernieuwing maar ook het jeugdwerk, begeleiding en training van gemeenten en inhoudelijke vragenbeantwoording. Mijn eerste kennismaking met Maatschappij van Welstand was echter al als twintiger toen ik onder andere de fondsenwerving en communicatie voor Youth for Christ deed. Er ging een wereld voor me open. Grond wordt verpacht en levert geld op dat ingezet wordt ten dienste van het protestantisme: wat een geniaal idee. Pas later leerde ik haar geschiedenis (met dank aan mooie uitgaven, onder andere de documentaire ‘Ruimte om te delen – 200 jaar Maatschappij van Welstand’) kennen. 

 Naast een bijzonder netwerk van mensen te ontmoeten en van hen te leren, vind ik het een eer om mee te gaan denken hoe we het vermogen van de vereniging goed kunnen inzetten. Mijn ervaringen liggen vooral op de thema’s kerkvernieuwing, inzet voor kwetsbaren (gezien wat ik als vrijwilliger leerde in een inloophuis en bij San Egidio in Rome en Amsterdam) en levensbeschouwelijk onderwijs (maar dan vooral hoe dat via de kerk gebeurt – al was ik ook even lid van de GMR middelbare scholengroep en dacht ik mee over de identiteit). Ik ken de Protestantse Kerk Nederland en breed het protestantisme zeer goed, en er stroomt van rooms-katholiek bloed in mijn aderen. Ik houd van de kerk, ondanks dat het er niet altijd eenvoudig is. 

 Ik ben getrouwd (bijna 30 jaar) en we hebben drie kinderen van wie er 2 studeren en de jongste in 6 VWO zit. We wonen sinds 18 jaar in Amersfoort.

Heel graag tot ziens!